Prema »Ekatarini Velikoj» oduvijek sam gajio dvojaka osjecanja: na jednoj strani sam cijenio ideje koje su naslijedili od BAS-a i Šarla akrobate, ali na drugoj me odbijala u nekakva ambicioznost »rokera iz velikog grada«, njihova sklonost ka (lažnom) elitizmu, nadmelost da su nešto vise od pukog rokerskog miljea u kome egzistira. I doista, moje zloguke pretpostavke su se obistinile; negativne sirane su iz dana u dan pocele pretezati jedan od najzanimljivijih projekat .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.